- bronić
- bronić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, bronićnię, bronićni, broń, bronićniony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zwykle za pomocą środków fizycznych nie dopuszczać do naruszenia integralności tego, co się posiada, nad czym sprawuje się władzę; działać obronnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bronić kraju, granic, zdobyczy terytorialnych. Bronić miasta przed wrogiem. Bronić zaciekle, z odwagą, do ostatniej kropli krwi. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zabezpieczać kogoś, coś przed doznaniem krzywdy; występować (także słownie) w czyjejś obronie; ochraniać, osłaniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Matka broni swych dzieci. Bronić kogoś w sądzie. Bronić pokrzywdzonego. Kogoś broni przed karą złe ustawodawstwo. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'być zaporą przed atakiem, zagrożeniem ze strony kogoś, czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Solidne zamki bronią przed złodziejami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie dopuszczać do zmiany korzystnego stanu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bronić swojego zdrowia, swoich racji, poglądów. Bronić prawdy. Bronić wyniku z pierwszego meczu. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nie zezwalać komuś na postępowanie sprzeczne ze swoimi interesami, żądaniami; zakazywać, zabraniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bronić wycinania drzew bez zezwolenia. Bronić przejazdu przez swoją działkę. Bronić dziecku chodzić na dyskoteki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}6. {{/stl_12}}{{stl_8}}sport. {{/stl_8}}{{stl_7}}'występować w roli bramkarza': {{/stl_7}}{{stl_10}}Bronił w reprezentacji ponad dziesięć lat (TV) . Młody bramkarz bronił ze zmiennym szczęściem. (Z) {{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}broń Boże; niech {{/stl_10}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}{{stl_7}}Bóg [Pan Bóg, ręka boska] broni {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.